فخرالدین بلاگ
بیشتر مطالب این بلاگ درباره تاریخ، میراث فرهنگی، زبان، هنر و فرهنگ ایران است. توجه کنید که تا قبل از سال ۱۳۱۳ نام بین‌المللی کشور ایران Persia بود و کلمه ایران در زبانهای دیگر بکار نمی‌رفت. با ذکر این نکته مشخص میشود که کلمه Persian نشان‌دهنده ملیت ایرانی است و نه قومیت پارس (فارس). معادل انگلیسی قومیت پارس، Pars یا Fars است. در ترجمه پارسی به انگلیسی، ایران Persia، ایرانی Persian، و زبان پارسی Persian language ترجمه میشود. برای اطلاعات بیشتر مطالب این بلاگ به هر دو زبان را بخوانید.
چهارشنبه، فروردین ۱۲، ۱۳۸۳
اعداد فارسی ۳
آقا راهش را پیدا کردم. ببینید: ۰۱۲۳۴۵۶۷۸۹حالا براتون میگم چطوری: اگر که از ویندوز۲۰۰۰ استفاده میکنید، باید که کی‌برد فارسی استاندارد را به جای کی‌برد فارسی میکروسافت نصب کنید. دستورالعمل را میتونید از اینجا بگیرید.
برچسب‌ها: رایانه
¶ ۹:۰۷:۰۰ بعدازظهر 0 نظر
اعداد فارسی ۲
مثل اینکه کار میکنه ولی خیلی مشکل سازه به خاطر اینکه بعد از تایپ متن اگر خواستید ویرایش کنید تقریبا غیر ممکنه چون هیچکدام از کلمات دیگه دیده نمیشن و متن فقط به صورت اعداد و علامات است. مثلا من میخواستم آدرس اون صفحه ای رو که باهاش متن رو تایپ کردم بعدا اضافه کنم که نشد . به هر حال اگر شما خواستید ازش استفاده کنید لینکش رو اینجا میگذارم.
برچسب‌ها: رایانه
¶ ۸:۰۲:۰۰ بعدازظهر 0 نظر
اعداد فارسی ۱
امروز سعی کردم تا یک راه حلی برای تایپ اعداد فارسی پیدا کنم. فهمیدم که سیستم یونیکد این کار را میکند ولی هنوز نمیدونم که چطوری توی این صفحه ها از یونیکد استفاده کنم. خلاصه یک صفحه پیدا کردم که این کار را میکنه. حالا هم با همون صفحه دارم این متن را مینویسم. مثلا این اعداد ۱۲۳۴ باید فارسی دیده بشن. ببینیم چی میشه....
برچسب‌ها: رایانه
¶ ۷:۵۹:۰۰ بعدازظهر 0 نظر
سه‌شنبه، فروردین ۱۱، ۱۳۸۳
ویکی پدیا
تا حالا اسم ویکی پدیا را شنیدید؟ ویکی پدیا یک دایرةالمعارف آزاد است روی اینترنت به زبانهای مختلف از جمله ویکی پدیا به زبان فارسی.
طبق تعریف خود وب سایت: ویکی‌پدیا پروژه‌ای چندزبانه برای گردآوری دایرةالمعارفی جامع و با محتویات آزاد است. این پروژه از ژانویه‌ی ۲۰۰۱ آغاز شده و اکنون هفتاد و دو مقاله به زبان فارسی دارد. شما هم میتوانید مقالات را ویرایش کنید.
به نظر شما جالب نیست؟ " شما هم میتوانید مقالات را ویرایش کنید"!!! اگر واقعا این کار انجام بشه، به نظر من این دایرةالمعارف، کاملترین دایرةالمعارف خواهد شد.
حالا برای نمونه اگر دوست داشتید یک نگاهی به مقاله راجع به زبان فارسی بکنید. همینطور به اطلاعات مربوط به دکتر مصدق. متأسفانه صفحه فارسی مربوط به این اطلاعات خیلی کامل نیست (شما کاملترش کنید!) ولی به خصوص سه نامه از دکتر مصدق در آخرین سال زندگی هست که به خواندنشون خیلی می ارزه (نامه ها به نقل از مجله فرهنگی هنری بخارا هستند).
تا حالا اسم ویکی پدیا را شنیدید؟ ویکی پدیا یک دایرةالمعارف آزاد است روی اینترنت به زبانهای مختلف از جمله ویکی پدیا به زبان فارسی.طبق تعریف خود وب سایت: ویکی‌پدیا پروژه‌ای چندزبانه برای گردآوری دایرةالمعارفی جامع و با محتویات آزاد است. این پروژه از ژانویه‌ی ۲۰۰۱ آغاز شده و اکنون هفتاد و دو مقاله به زبان فارسی دارد. شما هم میتوانید مقالات را ویرایش کنید.
به نظر شما جالب نیست؟ " شما هم میتوانید مقالات را ویرایش کنید"!!! اگر واقعا این کار انجام بشه، به نظر من این دایرةالمعارف، کاملترین دایرةالمعارف خواهد شد.
حالا برای نمونه اگر دوست داشتید یک نگاهی به مقاله راجع به زبان فارسی بکنید. همینطور به اطلاعات مربوط به دکتر مصدق. متأسفانه صفحه فارسی مربوط به این اطلاعات خیلی کامل نیست (شما کاملترش کنید!) ولی به خصوص سه نامه از دکتر مصدق در آخرین سال زندگی هست که به خواندنشون خیلی می ارزه (نامه ها به نقل از مجله فرهنگی هنری بخارا هستند).
برچسب‌ها: تاریخ, رایانه, میراث فرهنگی
¶ ۳:۰۸:۰۰ بعدازظهر 0 نظر
ایرانیان دات کام
یکی از سایت های جالب، سایت ایرانیان دات کام است. بخصوص عکسهای جالبی که داره از قدیم و جدید. مثلا یک آلبوم خیلی جالب از دکتر مصدق هست که به دیدنش خیلی می ارزه.
این هم یک عکس جدید. به نظر شما میشه این جمله را برای کسی که فرهنگ ایرانی (اسلامی) نداره ترجمه کرد؟ خودتون قضاوت کنید.
این هم یک عکس جدید. به نظر شما میشه این جمله را برای کسی که فرهنگ ایرانی (اسلامی) نداره ترجمه کرد؟ خودتون قضاوت کنید.
جمعه، فروردین ۰۷، ۱۳۸۳
خانه هدایت
خودم رو کشتم که اون مقاله راجع به خانه پدری صادق هدایت رو توی آرشیو روزنامه همشهری پیدا کنم ولی نشد!! به هر حال توی یکی از شماره های زمستون ۸۲ بود اگه شما خواستید دنبالش بگردید. (توی پرانتز: همون حول و حوش یک خبر هم بود راجع به مرگ تنها یوزپلنگ نژاد ایرانی در باغ وحش تهران. حالا این موضوع باشه برای بعد..) به هر حال اون مقاله خانه هدایت را پیدا نکردم ولی یک مطلب شبیه به اون توی وبلاگ هوای بارونی پیدا کردم که بخوانید:
خرابه ای برای بوف کور.............
صادق هدایت با زندگی و مرگش زندگی جدیدی را به ادبیات ایران هدیه داد ، مردی که ((سه قطره خون)) را با جان کندن و تیراژ سیصد نسخه چاپ کرد و ناچار شد (( بوف کور)) را در هند منتشر کند و پس از مرگش شد نان خانه دیگران ، نسل دیروز و امروز پس از مرگ هدایت عاشقش شدند . آثاری که روزگاری میان این جماعت خریدار نداشتند هنوز هم ارزش چاپ مجدد دارند . ((خودکشی)) بدون تردید جدی ترین ثمره اندیشه های هدایت بود .
داخل خیابان هدایت - کوشک دیروز و شهید تقوای امروز- کنار سفارت دانمارک که به جای پلاک سیزده ، ۱+۱۲ را بر سر در آن می بینید ، خانه ای متروک وجود دارد ، تنها اثر نیمه جانی که از صادق هدایت باقی مانده .
می گفتند خانه پدری هدایت ، مهد کودک شده و کسی هم اجازه عکاسی و تهیه گزارش از آن را ندارد حتی با مجوز !
کنار سفارت آلمان خانه هدایت ، حقیرانه و غمگین نشسته است ، روی دیوار خانه نوشته شده است مهد کودک صادقیه ، جای دیگری از دیوار نوشته شده : ((پروردگارا مرا یاری کن تا فرزندانم را خوب تربیت کنم)) ، روی دیوار خانه ، شاخه برگی نقاشی شده که روی آن یک جغد نشسته است ، از خانه هدایت تنها همین جغد بی جان به صاحب اصلی اش شبیه است (بوف کور) !!! همین و بس .
روی در دو آیفون نصب شده که تضاد بین دنیای امروز و روزهای زندگی صادق هدایت را به رخ می کشند ، این آیفون ها در قدیمی را از ریخت انداخته اند ، صدای بچه ای از مهد کودک نمی آید ، ترک های روی در و دیوار و خاک پنجره ها نشانی از حیات ندارد . زنگ های خانه هیچ صدایی را به داخل نمی برند و اگر می برند کسی نیست که پاسخ بدهد ، هیچ کس داخل خانه نیست ، این مهد کودک چند سال است که تعطیل شده !
در خانه هدایت اولین نقطه ای که داخل چشم می نشیند زیرگذر تاریکی است که احتمالاً به حیات پشتی راه دارد ، اتاق ها بالاتر از سطح حیاط در سه طرف قرار گرفته اند ، همان حیاطی که زمانی صادق هدایت داخل اش قدم می زد و به ((سگ ولگرد)) فکر می کرد ، داخل حیاط حوض کوچکی قرار دارد که زمانی احتمالاً پر از ماهی بوده و الان از آب باران پر شده و برگهای زرد اطراف آنرا احاطه کرده است .
هدایت قبل از مرگ یک خودکشی نافرجام را تجربه کرده بود ، او در فرانسه خود را به آب رودخانه انداخته اما یک نفر نجاتش داده بود .
اعتضادالملک و زیورالملک ، پدر و مادر صادق هدایت بودند ، این خانه همان خانه ایست که صادق در آن با عیسی و محمود - برادرانش - زندگی می کرد ، این همان خانه ایست که قرار بود ((موزه هدایت)) شود و بعد درودیوارش شد جایی برای تمرین نقاشی بچه ها !!! ......... بچه ها نمی دانستند صادق هدایت کیست ، بچه ها شیطان بودند و خرابکار . بچه های پاک بی رحم بودند ، با دستان پاکشان درودیوار خانه را به گند کشیدند ، برای چه کسی اهمیت دارد که این خانه صادق هدایت بوده همان مردی که تا صبح بیدار می ماند و می نوشت تا نتیجه کار را راهی سطل آشغال کند !!!
خانه پدری صادق هدایت از بی توجهی غمگین است اما خیابان هدایت - کوشک سابق - هنوز هویتش را حفظ کرده ، ادبیات ایران بخشی از دوران طلایی اش را مدیون همین خیابان است ، کمی جلوتر از خانه صادق هدایت به جایی می رسید که ((میرزاده عشقی)) را ترور کردند ، وقتی میرزاده مرد ، هدایت پسربچه ای گوشه گیر بود ، او هنوز در ادبیات ایران متولد نشده بود ، اما مرگ میرزاده عشقی در آینده اش تاثیرگذار بود .
عجیب است که صادق هدایت هرگز به چشم اطرافیان نیامد ، وقتی که دوران کودکی را پشت سر می گذاشت گوشه گیر بود و حاظر نشد همبازی بچه های خیابان شود ، وقتی که بیرون آمد و نوشت به چشم مردم نیامد و وقتی که مرد حتی خانه اش هم از دید بیرون رفت .
در خانه صادق هدایت ، شیرآب ، درخت ، حوض کوچکی که گرچه کثیف است اما با آب باران پر شده ، پیچک و خرزهره گرچه گیاهان زیبایی نیستند ، اما حداقل هستند و آنجا هنوز زندگی جریان دارد ، آنجا نه صدای قهقهه بچه ها می آید و نه سکوت هدایت !
خانه مسکوت و متروک هدایت ، هدایتگر ما به گذرا بودن زندگی در این دنیاست !!! / یادش گرامی باد .
------------------------------------------------------------------
راستی در مورد خانه مصدق یک مصاحبه با آقای اکبر خرازی پیدا کردم که میتونید اینجا بخوانید. خیلی غلط املائی در متنش هست ولی کل مطلب جالبه:
منزل دكتر مصدق كجا بود و الان چه وضعیتی پیدا كرده است؟
منزل دكتر مصدق در خیابان كاخ بود پلاك ۱۰۹ بر خیابان هم یك آپارتمانی وجود داشت كه به نام احمد مصدق بود. آمدند متاسفانه یا بدبختانه به هر عنوانی بود آن ساختمان را فروختند و بعد از مدتی آپارتمان شد و هنوز هم هست. موقعی كه آن آپارتمان را خراب می‌كردند و بولدوزر خاكها را زیر و رو می‌كرد درب پلاك ۱۰۹ كه در كودتای بیست و هشتم مرداد زده بودند شكسته بودند و تیر به آن خورده بود، رفت زیر خاك اما من به هر صورتی و به هر قیمتی كه بود توانستم آن در را از زیر خاك بیرون بیاورم و حمل كنم به احمدآباد كه الان هم در احمدآباد در منزل دكتر وجود دارد. ماشین دكتر را هم بعد از مدتها در تهران تعمیر كردیم. خود من با جرثقیل كه با اجازه محمودخان مصدق بود بردیم به احمدآباد و الان آن هم موجود است.
خودم رو کشتم که اون مقاله راجع به خانه پدری صادق هدایت رو توی آرشیو روزنامه همشهری پیدا کنم ولی نشد!! به هر حال توی یکی از شماره های زمستون ۸۲ بود اگه شما خواستید دنبالش بگردید. (توی پرانتز: همون حول و حوش یک خبر هم بود راجع به مرگ تنها یوزپلنگ نژاد ایرانی در باغ وحش تهران. حالا این موضوع باشه برای بعد..) به هر حال اون مقاله خانه هدایت را پیدا نکردم ولی یک مطلب شبیه به اون توی وبلاگ هوای بارونی پیدا کردم که بخوانید:خرابه ای برای بوف کور.............
صادق هدایت با زندگی و مرگش زندگی جدیدی را به ادبیات ایران هدیه داد ، مردی که ((سه قطره خون)) را با جان کندن و تیراژ سیصد نسخه چاپ کرد و ناچار شد (( بوف کور)) را در هند منتشر کند و پس از مرگش شد نان خانه دیگران ، نسل دیروز و امروز پس از مرگ هدایت عاشقش شدند . آثاری که روزگاری میان این جماعت خریدار نداشتند هنوز هم ارزش چاپ مجدد دارند . ((خودکشی)) بدون تردید جدی ترین ثمره اندیشه های هدایت بود .
داخل خیابان هدایت - کوشک دیروز و شهید تقوای امروز- کنار سفارت دانمارک که به جای پلاک سیزده ، ۱+۱۲ را بر سر در آن می بینید ، خانه ای متروک وجود دارد ، تنها اثر نیمه جانی که از صادق هدایت باقی مانده .
می گفتند خانه پدری هدایت ، مهد کودک شده و کسی هم اجازه عکاسی و تهیه گزارش از آن را ندارد حتی با مجوز !
کنار سفارت آلمان خانه هدایت ، حقیرانه و غمگین نشسته است ، روی دیوار خانه نوشته شده است مهد کودک صادقیه ، جای دیگری از دیوار نوشته شده : ((پروردگارا مرا یاری کن تا فرزندانم را خوب تربیت کنم)) ، روی دیوار خانه ، شاخه برگی نقاشی شده که روی آن یک جغد نشسته است ، از خانه هدایت تنها همین جغد بی جان به صاحب اصلی اش شبیه است (بوف کور) !!! همین و بس .
روی در دو آیفون نصب شده که تضاد بین دنیای امروز و روزهای زندگی صادق هدایت را به رخ می کشند ، این آیفون ها در قدیمی را از ریخت انداخته اند ، صدای بچه ای از مهد کودک نمی آید ، ترک های روی در و دیوار و خاک پنجره ها نشانی از حیات ندارد . زنگ های خانه هیچ صدایی را به داخل نمی برند و اگر می برند کسی نیست که پاسخ بدهد ، هیچ کس داخل خانه نیست ، این مهد کودک چند سال است که تعطیل شده !
در خانه هدایت اولین نقطه ای که داخل چشم می نشیند زیرگذر تاریکی است که احتمالاً به حیات پشتی راه دارد ، اتاق ها بالاتر از سطح حیاط در سه طرف قرار گرفته اند ، همان حیاطی که زمانی صادق هدایت داخل اش قدم می زد و به ((سگ ولگرد)) فکر می کرد ، داخل حیاط حوض کوچکی قرار دارد که زمانی احتمالاً پر از ماهی بوده و الان از آب باران پر شده و برگهای زرد اطراف آنرا احاطه کرده است .
هدایت قبل از مرگ یک خودکشی نافرجام را تجربه کرده بود ، او در فرانسه خود را به آب رودخانه انداخته اما یک نفر نجاتش داده بود .
اعتضادالملک و زیورالملک ، پدر و مادر صادق هدایت بودند ، این خانه همان خانه ایست که صادق در آن با عیسی و محمود - برادرانش - زندگی می کرد ، این همان خانه ایست که قرار بود ((موزه هدایت)) شود و بعد درودیوارش شد جایی برای تمرین نقاشی بچه ها !!! ......... بچه ها نمی دانستند صادق هدایت کیست ، بچه ها شیطان بودند و خرابکار . بچه های پاک بی رحم بودند ، با دستان پاکشان درودیوار خانه را به گند کشیدند ، برای چه کسی اهمیت دارد که این خانه صادق هدایت بوده همان مردی که تا صبح بیدار می ماند و می نوشت تا نتیجه کار را راهی سطل آشغال کند !!!
خانه پدری صادق هدایت از بی توجهی غمگین است اما خیابان هدایت - کوشک سابق - هنوز هویتش را حفظ کرده ، ادبیات ایران بخشی از دوران طلایی اش را مدیون همین خیابان است ، کمی جلوتر از خانه صادق هدایت به جایی می رسید که ((میرزاده عشقی)) را ترور کردند ، وقتی میرزاده مرد ، هدایت پسربچه ای گوشه گیر بود ، او هنوز در ادبیات ایران متولد نشده بود ، اما مرگ میرزاده عشقی در آینده اش تاثیرگذار بود .
عجیب است که صادق هدایت هرگز به چشم اطرافیان نیامد ، وقتی که دوران کودکی را پشت سر می گذاشت گوشه گیر بود و حاظر نشد همبازی بچه های خیابان شود ، وقتی که بیرون آمد و نوشت به چشم مردم نیامد و وقتی که مرد حتی خانه اش هم از دید بیرون رفت .
در خانه صادق هدایت ، شیرآب ، درخت ، حوض کوچکی که گرچه کثیف است اما با آب باران پر شده ، پیچک و خرزهره گرچه گیاهان زیبایی نیستند ، اما حداقل هستند و آنجا هنوز زندگی جریان دارد ، آنجا نه صدای قهقهه بچه ها می آید و نه سکوت هدایت !
خانه مسکوت و متروک هدایت ، هدایتگر ما به گذرا بودن زندگی در این دنیاست !!! / یادش گرامی باد .
------------------------------------------------------------------
راستی در مورد خانه مصدق یک مصاحبه با آقای اکبر خرازی پیدا کردم که میتونید اینجا بخوانید. خیلی غلط املائی در متنش هست ولی کل مطلب جالبه:
منزل دكتر مصدق كجا بود و الان چه وضعیتی پیدا كرده است؟
منزل دكتر مصدق در خیابان كاخ بود پلاك ۱۰۹ بر خیابان هم یك آپارتمانی وجود داشت كه به نام احمد مصدق بود. آمدند متاسفانه یا بدبختانه به هر عنوانی بود آن ساختمان را فروختند و بعد از مدتی آپارتمان شد و هنوز هم هست. موقعی كه آن آپارتمان را خراب می‌كردند و بولدوزر خاكها را زیر و رو می‌كرد درب پلاك ۱۰۹ كه در كودتای بیست و هشتم مرداد زده بودند شكسته بودند و تیر به آن خورده بود، رفت زیر خاك اما من به هر صورتی و به هر قیمتی كه بود توانستم آن در را از زیر خاك بیرون بیاورم و حمل كنم به احمدآباد كه الان هم در احمدآباد در منزل دكتر وجود دارد. ماشین دكتر را هم بعد از مدتها در تهران تعمیر كردیم. خود من با جرثقیل كه با اجازه محمودخان مصدق بود بردیم به احمدآباد و الان آن هم موجود است.
برچسب‌ها: میراث فرهنگی, هنر
¶ ۸:۲۸:۰۰ بعدازظهر 0 نظر
خانه مصدق
گاهی وقتها خبرهائی را آدم میخواند که باعث حیرت و تأسف میشود. چند وقت پیش خبری را در روزنامه همشهری خواندم در مورد خانه پدری صادق هدایت که در دست دانشگاه علوم پزشکی است و امکان نگهداری آن به عنوان یک اثر ملی و تاریخی وجود ندارد. وقتی که میبینیم در کشورهای دیگر چقدر به آثار ملی خود ارج میگذارند و سعی میکنند که تاریخچه خود را برای آیندگان نگهدارند، خواندن این اخبار تاسف انگیز است.
خبر دیگری را در وبلاگ صبحانه خواندم در مورد خانه دکتر محمد مصدق در تهران. خوب است شما هم بخوانید. راستی اگر خبر خانه هدایت را پیدا کردم خبرتان میکنم.
این خبر را هم از سایت خبرگزاری میراث فرهنگی در مورد خانه دکتر مصدق در احمدآباد بخوانید. سایت فارسی بی‌بی‌سی هم خبر مربوط به مشکلات هر دو خانه را اینجا چاپ کرده. واقعا باعث تأسف است......
خانه مصدق هنوز ثبت نشده است
علی رغم ارزش و اهمیت خانه دكتر مصدق به عنوان مقر دولت ملی و آخرین سنگر مقاومت در برابر كودتای ۲۸ مرداد، هنوز اقدامی برای ثبت این اثر در فهرست آثار ملی به عمل نیامده است.
به گزارش «میراث خبر»، خانه دكتر مصدق در خیابان فلسطین (كاخ سابق) و در شماره پلاك های ۱۰۹، ۱۱۱ و ۱۱۳ قرار دارد. این خانه، علاوه بر آن كه محل سكونت دكتر مصدق _ رهبر جنبش ملی شدن صنعت نفت بوده _ مقر نخست وزیری وی در فاصله سال های ۱۳۳۲ - ۱۳۳۰ نیز به شمار می رفته و در روزهای ۳۰ تیر ۱۳۳۱ و بیست و هشتم مرداد ۱۳۳۲ كانون اصلی مقاومت در برابر عوامل دربار و كودتاچیان بوده است.
در سال های پس از كودتا، خانه مصدق در اختیار هنرستان عالی موسیقی قرار گرفت و پس از انقلاب اسلامی نیز گروه موسیقی وزارت ارشاد در آن مستقر شد. تا این زمان، خانه مشتمل بر دو عمارت در باغی به مساحت ۲۵۰۰ متر مربع بود. اما در سال ۱۳۶۶ بخش عمده باغ و عمارت اصلی آن كه محل تشكیل جلسه های كابینه مصدق بود (پلاك یکصد و نه)، توسط فردی خریداری و بر جای آن چند واحد آپارتمان ساخته شد.
بخش باقی مانده این بنا، مشتمل بر حیاط و عمارتی با مساحت ۵۰۰ متر مربع است كه اكنون به عنوان خوابگاه دانشگاه هنر مورد استفاده قرار می گیرد. این بخش در اختیار احمد مصدق، فرزند دكتر مصدق بوده كه ۲ دانگ آن از سوی وی به دانشگاه هنر بخشیده شده و مالكیت ۴ دانگ دیگر مورد اختلاف بنیاد مستضعفان و جانبازان و دانشگاه هنر است.
عكس هایی كه از روز كودتای ۲۸ مرداد در دست است، عموما متعلق به این بخش است كه دچار حریق شده و اتومبیل مصدق در برابر آن آتش گرفته است. حتی جای گلوله های تانك نیز هنوز بر دیوار خانه باقی است.
اتومبیل مصدق پس از بازسازی هم اكنون در احمدآباد و خانه ای كه مصدق در دوران تبعید در آن به سر می برد در كنار آرامگاهش نگهداری می شود.
علی رغم درج اخبار و گزارش های مختلف درباره خانه مصدق در مطبوعات هنوز اقدام خاصی برای ثبت این اثر در فهرست آثار ملی به انجام نرسیده است و با توجه به اختلاف بر سر مالكیت آن و عدم حفاظت برنامه ریزی شده، احتمال آسیب دیدن یا تخریب آن دور از نظر نیست.
گاهی وقتها خبرهائی را آدم میخواند که باعث حیرت و تأسف میشود. چند وقت پیش خبری را در روزنامه همشهری خواندم در مورد خانه پدری صادق هدایت که در دست دانشگاه علوم پزشکی است و امکان نگهداری آن به عنوان یک اثر ملی و تاریخی وجود ندارد. وقتی که میبینیم در کشورهای دیگر چقدر به آثار ملی خود ارج میگذارند و سعی میکنند که تاریخچه خود را برای آیندگان نگهدارند، خواندن این اخبار تاسف انگیز است.خبر دیگری را در وبلاگ صبحانه خواندم در مورد خانه دکتر محمد مصدق در تهران. خوب است شما هم بخوانید. راستی اگر خبر خانه هدایت را پیدا کردم خبرتان میکنم.
این خبر را هم از سایت خبرگزاری میراث فرهنگی در مورد خانه دکتر مصدق در احمدآباد بخوانید. سایت فارسی بی‌بی‌سی هم خبر مربوط به مشکلات هر دو خانه را اینجا چاپ کرده. واقعا باعث تأسف است......
خانه مصدق هنوز ثبت نشده است
علی رغم ارزش و اهمیت خانه دكتر مصدق به عنوان مقر دولت ملی و آخرین سنگر مقاومت در برابر كودتای ۲۸ مرداد، هنوز اقدامی برای ثبت این اثر در فهرست آثار ملی به عمل نیامده است.
به گزارش «میراث خبر»، خانه دكتر مصدق در خیابان فلسطین (كاخ سابق) و در شماره پلاك های ۱۰۹، ۱۱۱ و ۱۱۳ قرار دارد. این خانه، علاوه بر آن كه محل سكونت دكتر مصدق _ رهبر جنبش ملی شدن صنعت نفت بوده _ مقر نخست وزیری وی در فاصله سال های ۱۳۳۲ - ۱۳۳۰ نیز به شمار می رفته و در روزهای ۳۰ تیر ۱۳۳۱ و بیست و هشتم مرداد ۱۳۳۲ كانون اصلی مقاومت در برابر عوامل دربار و كودتاچیان بوده است.
در سال های پس از كودتا، خانه مصدق در اختیار هنرستان عالی موسیقی قرار گرفت و پس از انقلاب اسلامی نیز گروه موسیقی وزارت ارشاد در آن مستقر شد. تا این زمان، خانه مشتمل بر دو عمارت در باغی به مساحت ۲۵۰۰ متر مربع بود. اما در سال ۱۳۶۶ بخش عمده باغ و عمارت اصلی آن كه محل تشكیل جلسه های كابینه مصدق بود (پلاك یکصد و نه)، توسط فردی خریداری و بر جای آن چند واحد آپارتمان ساخته شد.
بخش باقی مانده این بنا، مشتمل بر حیاط و عمارتی با مساحت ۵۰۰ متر مربع است كه اكنون به عنوان خوابگاه دانشگاه هنر مورد استفاده قرار می گیرد. این بخش در اختیار احمد مصدق، فرزند دكتر مصدق بوده كه ۲ دانگ آن از سوی وی به دانشگاه هنر بخشیده شده و مالكیت ۴ دانگ دیگر مورد اختلاف بنیاد مستضعفان و جانبازان و دانشگاه هنر است.
عكس هایی كه از روز كودتای ۲۸ مرداد در دست است، عموما متعلق به این بخش است كه دچار حریق شده و اتومبیل مصدق در برابر آن آتش گرفته است. حتی جای گلوله های تانك نیز هنوز بر دیوار خانه باقی است.
اتومبیل مصدق پس از بازسازی هم اكنون در احمدآباد و خانه ای كه مصدق در دوران تبعید در آن به سر می برد در كنار آرامگاهش نگهداری می شود.
علی رغم درج اخبار و گزارش های مختلف درباره خانه مصدق در مطبوعات هنوز اقدام خاصی برای ثبت این اثر در فهرست آثار ملی به انجام نرسیده است و با توجه به اختلاف بر سر مالكیت آن و عدم حفاظت برنامه ریزی شده، احتمال آسیب دیدن یا تخریب آن دور از نظر نیست.
برچسب‌ها: تاریخ, میراث فرهنگی
¶ ۷:۴۱:۰۰ بعدازظهر 0 نظر
جمعه، اسفند ۲۹، ۱۳۸۲
سه‌شنبه، اسفند ۲۶، ۱۳۸۲
وبلاگ
خودمونیم، این وبلاگ هم چیز خیلی جالبیه!! چشم بسته غیب گفتم..!! ولی منظورم اینه که هر شخص علاقه مندی، حالا به هر موضوعی که باشه، میتونه از این سرویس استفاده کنه و نظرات خودش رو اونجا بنویسه، اضافه بر اینکه خود این مطالب یک کتابخانه الکترونیکی را تشکیل میده و هر کس میتونه اطلاعاتش رو با این وسیله توسعه بده (مشروط بر اینکه قبلا یک شخص علاقه مند به همون موضوع مطالبی رو روی وبلاگ گذاشته باشه).
البته این موضوع همون چیزی است که کل سرویس اینترنت را جذاب میکنه. مطلب خاص درباره وبلاگ ها اینه که شخصی هستند و به هیچ ارگان یا مؤسسه ای وابسته نیستند.
اگر دوست داشتید این وبلاگ را که یک شخص علاقه مند به فرهنگ ایران باستان تهیه کرده ببینید.
¶ ۶:۱۴:۰۰ بعدازظهر
البته این موضوع همون چیزی است که کل سرویس اینترنت را جذاب میکنه. مطلب خاص درباره وبلاگ ها اینه که شخصی هستند و به هیچ ارگان یا مؤسسه ای وابسته نیستند.
اگر دوست داشتید این وبلاگ را که یک شخص علاقه مند به فرهنگ ایران باستان تهیه کرده ببینید.
¶ ۶:۱۴:۰۰ بعدازظهر
Persian NOT Farsi
این ایمیل را همین امروز از آقای پژمان اکبرزاده گرفتم. خوبه که شما هم بخوانید
I would like to point out that FARSI (which is Arabic form of PARSI) is the native name of our language and PERSIAN is its English equivalent; as the native name of German language is 'Deutsch', but we never use 'Deutsch' in place of 'German' in English; or native term of Greek Language is "Ellinika" and always in English we say 'Greek' language, not 'Ellinika' language.
If you notice the title of dictionaries that have been written by several great Persian scholars (eg. Prof. Moein, Prof. Aryanpour, Prof. Baateni, etc.) The title of all of them is "English-Persian Dictionary" not "English-Farsi Dictionary". Meanwhile the official institution "Farhangestan" (the Academy of Persian language and literature, in Tehran) in an announcement has rejected the use of the word 'Farsi' instead of 'Persian' in English. (I have attached it).
According to Dr. Hossein Sameie (visiting linguistics professor of Emory University in Atlanta), "PERSIAN, alongside the name of a language, may be used, as an adjective, for the other aspects of our history and culture. For example, we can speak about 'Persian Literature', 'Persian Gulf', 'Persian Carpet', 'Persian Food'; this way, 'Persian' may be a common concept and function as a link between all aspects of Iranian [Persian] life, including language. 'Farsi' does not have such a characteristic…"
And finally, of course you are aware that all international brocasting centres (eg. BBC, VOA, DW, etc.) have "Persian Service" not "Farsi Service" ;
BBC : http://www.bbc.co.uk/persian/index.shtml
VOA : http://www.voanews.com/persian/index.cfm
DW : http://www.dwelle.de/persian/
Radio Free Europe : http://www.rferl.org/bd/ir/
etc.
If you want to have more information, please do not hesitate to contact me.
If possible, please revise your English texts and please use the proper English name for our language; PERSIAN, not FARSI.
Thank you so much for your attention.
Best regards,
Pejman Akbarzadeh
Member of ARTISTS WITHOUT FRONTIERS, Tehran Chapter
http://artistswithoutfrontiers.com/pakbarzadeh/index.html
P.S.--- The Announcement of the Persian Academy:
The Language of the nation of Iran [Persia] in English is called "Persian" [or in other European languages: Persane, Persisch, Persa, Persiska, etc.] and is known worldwide as PERSIAN. Recently some Iranians [Persians] have been trying to use "Farsi" instead of Persian, the trend which has also been followed by some non-Iranians. This has
occurred to the extent that it has raised the question "Which is the correct word, in English, for the language of Iran's people, Persian or Farsi?!..."
This question was put to the official institution FARHANGESTAN (Persian Language and Literature Academy in Tehran) by the Commerce Department for Australia,
at Iranian Ministry of Foreign Affairs. In their 34th meeting on 7th of December 1992, the Persian Academy unanimously passed the resolution that this language must be called PERSIAN and the reasons given were:
1- PERSIAN has been used in a variety of publications including cultural, scientific and diplomatic documents for centuries and, therefore, it connotes a very significant historical and cultural meaning. Hence, changing PERSIAN to FARSI is to negate this established important precedence.
2- Changing PERSIAN to FARSI may give the impression that it is a new language, and this may well be the intention of some Farsi users.
3- It may also give the impression that FARSI is a dialect of some parts of Iran and not the predominant (official) language of this country.
4- Fortunately, FARSI has never been used in any research paper or university document in any Western language and the proposal of its usage will create doubt and ambiguity about the name of the official language of our country.
If you notice the title of dictionaries that have been written by several great Persian scholars (eg. Prof. Moein, Prof. Aryanpour, Prof. Baateni, etc.) The title of all of them is "English-Persian Dictionary" not "English-Farsi Dictionary". Meanwhile the official institution "Farhangestan" (the Academy of Persian language and literature, in Tehran) in an announcement has rejected the use of the word 'Farsi' instead of 'Persian' in English. (I have attached it).
According to Dr. Hossein Sameie (visiting linguistics professor of Emory University in Atlanta), "PERSIAN, alongside the name of a language, may be used, as an adjective, for the other aspects of our history and culture. For example, we can speak about 'Persian Literature', 'Persian Gulf', 'Persian Carpet', 'Persian Food'; this way, 'Persian' may be a common concept and function as a link between all aspects of Iranian [Persian] life, including language. 'Farsi' does not have such a characteristic…"
And finally, of course you are aware that all international brocasting centres (eg. BBC, VOA, DW, etc.) have "Persian Service" not "Farsi Service" ;
BBC : http://www.bbc.co.uk/persian/index.shtml
VOA : http://www.voanews.com/persian/index.cfm
DW : http://www.dwelle.de/persian/
Radio Free Europe : http://www.rferl.org/bd/ir/
etc.
If you want to have more information, please do not hesitate to contact me.
If possible, please revise your English texts and please use the proper English name for our language; PERSIAN, not FARSI.
Thank you so much for your attention.
Best regards,
Pejman Akbarzadeh
Member of ARTISTS WITHOUT FRONTIERS, Tehran Chapter
http://artistswithoutfrontiers.com/pakbarzadeh/index.html
P.S.--- The Announcement of the Persian Academy:
The Language of the nation of Iran [Persia] in English is called "Persian" [or in other European languages: Persane, Persisch, Persa, Persiska, etc.] and is known worldwide as PERSIAN. Recently some Iranians [Persians] have been trying to use "Farsi" instead of Persian, the trend which has also been followed by some non-Iranians. This has
occurred to the extent that it has raised the question "Which is the correct word, in English, for the language of Iran's people, Persian or Farsi?!..."
This question was put to the official institution FARHANGESTAN (Persian Language and Literature Academy in Tehran) by the Commerce Department for Australia,
at Iranian Ministry of Foreign Affairs. In their 34th meeting on 7th of December 1992, the Persian Academy unanimously passed the resolution that this language must be called PERSIAN and the reasons given were:
1- PERSIAN has been used in a variety of publications including cultural, scientific and diplomatic documents for centuries and, therefore, it connotes a very significant historical and cultural meaning. Hence, changing PERSIAN to FARSI is to negate this established important precedence.
2- Changing PERSIAN to FARSI may give the impression that it is a new language, and this may well be the intention of some Farsi users.
3- It may also give the impression that FARSI is a dialect of some parts of Iran and not the predominant (official) language of this country.
4- Fortunately, FARSI has never been used in any research paper or university document in any Western language and the proposal of its usage will create doubt and ambiguity about the name of the official language of our country.
برچسب‌ها: زبان پارسی, میراث فرهنگی
¶ ۶:۰۵:۰۰ بعدازظهر
دوشنبه، اسفند ۱۸، ۱۳۸۲
لینک ها
آدرس چندتا سایت جالب را امروز به این صفحه اضافه کردم. اگر دوست داشتید یه نگاهی بندازید.
برچسب‌ها: همگانی
¶ ۸:۲۸:۰۰ بعدازظهر
یکشنبه، اسفند ۱۷، ۱۳۸۲
Farsi یا Persian
آقای پژمان اکبرزاده هم زحمت خیلی زیادی در مورد نام زبان و کشور کشیده است. این مقاله را بخوانید. ترجمه انگلیسی همین مقاله را میتوانید اینجا بخوانید.
در ضمن اگر شما هم با این نظرات موافقید و احیانا با وب سایت یا سازمانی برخورد کردید که به صورت بین المللی از نام Farsi به اشتباه استفاده میکنند میتوانید با آقای اکبرزاده تماس بگیرید تا ایشون رسما اقدام کنه.
پرفسور احسان یارشاطر هم یک مقاله داره در مورد نام کشور. قسمتی از مقاله را میتوانید اینجا بخوانید. فکر کنم که این قسمت از متنی باشه که در دایره المعارف ایرانیکا نوشته شده.
این دو مقاله را هم بخوانید:
در ضمن اگر شما هم با این نظرات موافقید و احیانا با وب سایت یا سازمانی برخورد کردید که به صورت بین المللی از نام Farsi به اشتباه استفاده میکنند میتوانید با آقای اکبرزاده تماس بگیرید تا ایشون رسما اقدام کنه.
پرفسور احسان یارشاطر هم یک مقاله داره در مورد نام کشور. قسمتی از مقاله را میتوانید اینجا بخوانید. فکر کنم که این قسمت از متنی باشه که در دایره المعارف ایرانیکا نوشته شده.
این دو مقاله را هم بخوانید:
برچسب‌ها: زبان پارسی, میراث فرهنگی
¶ ۷:۴۵:۰۰ بعدازظهر
اولین مطلب
فکر کنم بهترین موضوع به عنوان اولین مطلب این وبلاگ میتونه اسم زبانمون (فارسی یا بهترش پارسی) و اسم کشورمون (ایران) باشه. شاید به نظرتون خنده دار بیاد ولی از اونجائی که تصور میکنم اغلب بازدید کنندگان از این صفحات، پارسی زبانهای مقیم خارج از ایران باشند این مطلب خیلی مهمی است. خودتون قضاوت کنید
اگر با یک خارجی زبان صحبت کنید اغلب اونها از کتابهای درسی یا تاریخی شون با کشوری آشنا هستند به نام "Persia". واقعا اون کشور کجاست و آیا در حال حاضر وجود داره یا اینکه مثل امپراطوری عثمانی بعد از جنگ جهان دوم به دست انگلیسیها قطعه قطعه شد و از میون قطعات اون کشوری به نام ایران سر بر آورد؟ مطالب زیر را بخونید و خودتون تصمیم بگیرید.
ما اسم زبانمون را فارسی (که عربی شده کلمه «پارسی» است) میگیم. ولی آیا به یک نفر خارجی زبان هم باید گفت که اسم زبان ما "Farsi" است؟
از دکتر کامران تلطف استادیار دانشگاه آریزونا در مورد نام زبان این مقاله منتشر شده. البته در نظرات داره شده به این مقاله بحثهائی در مورد نام کشور هم هست. در ضمن متن انگلیسی همین مقاله اینجا هست.
اگر با یک خارجی زبان صحبت کنید اغلب اونها از کتابهای درسی یا تاریخی شون با کشوری آشنا هستند به نام "Persia". واقعا اون کشور کجاست و آیا در حال حاضر وجود داره یا اینکه مثل امپراطوری عثمانی بعد از جنگ جهان دوم به دست انگلیسیها قطعه قطعه شد و از میون قطعات اون کشوری به نام ایران سر بر آورد؟ مطالب زیر را بخونید و خودتون تصمیم بگیرید.
ما اسم زبانمون را فارسی (که عربی شده کلمه «پارسی» است) میگیم. ولی آیا به یک نفر خارجی زبان هم باید گفت که اسم زبان ما "Farsi" است؟
از دکتر کامران تلطف استادیار دانشگاه آریزونا در مورد نام زبان این مقاله منتشر شده. البته در نظرات داره شده به این مقاله بحثهائی در مورد نام کشور هم هست. در ضمن متن انگلیسی همین مقاله اینجا هست.
برچسب‌ها: زبان پارسی, میراث فرهنگی
¶ ۶:۳۷:۰۰ بعدازظهر
بسم الله
یا الله !
من میخوام از از این وبلاگ استفاده کنم برای گذاشتن مطالبی که به نظرم جالب میاد روی اینترنت. البته اغلب اونها را از روی خود اینترنت پیدا میکنم ولی فکر کردم بهتره که اونها رو روی وب نگهداری کنم تا روی هارد دیسک. با این کار حداقل دیگران هم میتونن از مطالب استفاده کنند.
من میخوام از از این وبلاگ استفاده کنم برای گذاشتن مطالبی که به نظرم جالب میاد روی اینترنت. البته اغلب اونها را از روی خود اینترنت پیدا میکنم ولی فکر کردم بهتره که اونها رو روی وب نگهداری کنم تا روی هارد دیسک. با این کار حداقل دیگران هم میتونن از مطالب استفاده کنند.
برچسب‌ها: همگانی
¶ ۵:۵۱:۰۰ بعدازظهر
