بیشتر مطالب این بلاگ درباره تاریخ، میراث فرهنگی، زبان، هنر و فرهنگ ایران است. توجه کنید که تا قبل از سال ۱۳۱۳ نام بینالمللی کشور ایران Persia بود و کلمه ایران در زبانهای دیگر بکار نمیرفت. با ذکر این نکته مشخص میشود که کلمه Persian نشاندهنده ملیت ایرانی است و نه قومیت پارس (فارس). معادل انگلیسی قومیت پارس، Pars یا Fars است. در ترجمه پارسی به انگلیسی، ایران Persia، ایرانی Persian، و زبان پارسی Persian language ترجمه میشود. برای اطلاعات بیشتر مطالب این بلاگ به هر دو زبان را بخوانید.
۲۸ مرداد ۱۳۳۲، ۵۳ سال بعد...
شعبان بیمخ، کسی که با
۲۸ مرداد ۱۳۳۲ معروف شد، در
۲۸ مرداد ۱۳۸۵ درگذشت!
به نظر من کمتر ایرانی پیدا میشود که با شنیدن نام ۲۸ مرداد به یاد کودتائی که انگلستان و آمریکا بر ضد دولت دکتر محمد مصدق انجام دادند نیفتد. بودند کسانی به نقش دولتهای وقت انگلیس و آمریکا در آن کودتا شک داشتند. در زمان دولت بیل کلینتون،
اسناد سازمان سیا درباره آن ماجرا توسط روزنامه New York Times چاپ شد و جای هیچ ابهامی باقی نماند (
ترجمه مدارک سازمان سیا هم در دسترس است). البته خیلی مشخص است که آنها نمیتوانستند کودتا را انجام دهند اگر بعضی از ایرانیها در انجام این نقشه با آنها همدست نمیشدند. مهمترین کسی که با آنها همدست بود البته خود
محمد رضا شاه بود. ولی در درجات پائینتر کسان دیگری هم بودند که نامشان تا همیشه به نام ۲۸ مرداد گره خوردهاست. از جمله آنها آقای
شعبان جعفری، معروف به شعبان بیمخ بود.
شعبان بیمخ بعد از سقوط سلسله پهلوی به آمریکا رفت و باقی عمر خود را در لسآنجلس زندگی کرد. در سال ۱۳۸۱ (۲۰۰۲ میلادی) کتابی به قلم خانم
هما سرشار منتشر شد با نام «
شعبان جعفری». این کتاب مصاحبه مفصلی بود با شعبان که میشود آن را بهترین مرجع برای شناختن او به حساب آورد (قسمتهائی از کتاب را میتوانید در
سایت ایرانیان و در
سایت شریفنیوز بخوانید). سه روز پیش، ۵۳ سال بعد از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، شعبان بیمخ در ۲۸ مرداد ۱۳۸۵ در لسآنجلس درگذشت. نیکاهنگ کوثر
کاریکاتور جالبی درباره درگذشت شعبان بیمخ کشیده است.
حالا که صحبت از ۲۸ مرداد و کودتا بر ضد دولت دکتر مصدق شد، دلم میخواهد مطلبی را برایتان بگویم. به نظر من نه فقط مسیر تاریخ ایران بلکه سرنوشت تمام خاورمیانه متفاوت میبود اگر دولتهای آمریکا و انگلیس فقط به منافع کوتاه مدتشان فکر نمیکردند و میگذاشتند یک حکومت دموکراتیک که آن موقع در ایران پا گرفته بود ادامه پیدا کند. دولت آمریکا که امروز به فکر ارائه دموکراسی در خاور میانه افاده است، ای کاش آنرا ۵۳ سال پیش از ما نمیگرفت. این نظر شخصی من است، ولی برایم خیلی جالب بود که عین همین نظر را از زبان بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق آمریکا، شنیدم! (این مطلب را قبلا در یکی از پستها با نام «
مصاحبه بیل کلینتون» نوشتهام).
بیل کلینتون رئیس جمهوری سابق آمریکا در یک مصاحبه با چارلی رز خبرنگار آمریکائی [فوریه ۲۰۰۵] در حاشیه اجلاس مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس گفت: .... Iran's a whole different kettle of fish, but.. It's a sad story that really began in the 1950s when the United States deposed Mr. Mossadegh, who was an elected parliamentary democrat, and brought the Shah back in. And then he was overthrown by the Ayatollah Khomeini, driving us in the arms of Saddam Hossein! The most of the terrible things that Saddam Hossein did in 1980's, he did with the full knowing and support of the United States government. Because he was in Iran, and Iran was what it was because we got rid of their parliamentary democracy back in the 50's. At least that is my believe. I know it is not popular for an American ever to say anything like this, but I think it's true, and I apologized when President Khatami was elected. I publicly acknowledged that the United States had actively overthrown Mossadegh and I apologized for it, and I hope that we could have some rapprochement with Iran....برچسبها: تاریخ